Torby, torebki i takie tam :)

Nie ma takie kobiety, która nie posiadałaby choć jednej torebki, prawda? Ja też mam ich trochę więcej niż dwie :), ale w porównaniu do ilości butów-jest ich zdecydowana mniejsza ilość :)

Dokładnie rok temu, w porze letniej popełniłam zabawną torbę, której wzór zaczerpnęłam z czasopisma Robię na drutach (czy jakoś tak..). Wykorzystałam tylko bawełniane włóczki. Podszewka, wszyta przez znajomą krawcową, również jest z bawełny i dodatkowo posiada wewnętrzną dodatkową kieszeń i miejsce na komórkę. Trochę było zabawy z tą torbą, szczególnie z "warzywkami", ale zrobiłam ją z przyjemność. Jeszcze czeka na swoją właścicielkę, zatem zapraszam zainteresowanych :)

Natomiast moją pierwszą torbą własnego projektu, była torba najpierw całkowicie zrobiona na drutach, na około ze specjalnej wełny. Następnie w wysokiej temperaturze podczas prania ją sfilcowałam. Zaopatrzyłam w praktyczny zatrzask, wzbogaciłam kwiatkami na rogu, a wnętrze znów znajoma krawcowa obszyła bawełnianą podszewką z kieszonką.  

Teraz wpadłam w wir szydełkowania pokrowców na telefony i tablety. Robi się je szybko i przyjemnie, tym bardziej z rewelacyjnych, bawełnianych włóczek z Inspiracji :) Tymczasem gotowe na telefon takie np.

Na koniec również coś mojego, małego, przyjemnego, pożytecznego - breloczki-sówki :)

i ....rozwiązanie zagadki :)

To myszka "Lilly". Zrobiłam ją szydełkiem, z moich bawełnianych włóczek (m.in. Bali ggh), dla Oliwki-chrześnicy mojego Tomka, do której mamy wkrótce jechać. Mam nadzieję, że choć trochę będzie się jej podobać :)

Noc Świętojańska w Inspiracjach

No i nasze pierwsze wieczorno-nocne spotkanie dziewiarskie za nami...Szkoda, bo było rewelacyjnie! Musimy koniecznie to powtórzyć, prawda dziewczyny? :)

Humor dopisał, robótki też "podrosły", nowe inspiracje i wymiana doświadczeń nie tylko dziewiarskich... :), same plusy :)

Jak to dobrze, że jesteście dziewczyny! Człowiek ma mocniejszą motywację w to, co robi. Bo w dzisiejszym świecie nie jest łatwo przekonać ludzi dookoła siebie, że sztuka szydełkowania i robienia na drutach jest wspaniałą odskocznią od problemów życia codziennego. Co więcej, przy takim wyborze włóczek jakie mamy, można tyle rzeczy pięknych zrobić samemu dla siebie ale i też dla innych (np. szal powyżej dziergany przez Basię, lub bawełniane torebeczki szydełkiem wyczarowane przez Iwonę :) ). Jaka to frajda wykonać coś własnymi rękoma, unikatowego, z dobrego surowca, nie z wszechogarniającej nas plastikowej chińszczyzny, na którą mam osobiście uczulenie z daleka :)
Mam nadzieję, że nadejdzie taki dzień, w którym osoba z drutami bądź szydełkiem w ręku widziana w parku lub w autobusie będzie raczej podziwiana, a nie wyśmiana i traktowana jak odludek z innej planety....Chciałabym bardzo zarazić moją "zajawką" włóczkową jak najwięcej ludzi. Może to utopijne, ale trzeba mieć marzenia, prawda? :)

A teraz na koniec zagadka :) Jak myślicie, co powstało z tychże oto kawałeczków? :)

Sznurkowy dywanik

Jakiś czas temu zakupiłam dosyć dużą ilość różnych, kolorowych, bawełnianych sznurków i z części z nich zrobiłam szydełkiem nr 10 mały dywanik, ok. 67 cm średnicy. Jego wzór zaczerpnęłam z zagranicznego czasopisma "Simply Häkeln", który jest w większości niemieckim przekładem angielskiego odpowiednika. Dla mnie niemiecki język szydełkowo-dziewiarski jest o wiele bardziej zrozumiały aniżeli angielski, ale to kwestia częstotliwości korzystania z danych źródeł, tak mi się wydaje...:)

Nie była to prosta czynność, bo sznurek wiadomo jest o wiele grubszy od nitki włóczki i robótka czym większa - tym cięższa, ale jakoś dobrnęłam do końca. Na początku chciałam, żeby dywanik miał średnicę ok. 80 cm, ale z przyczyn braku odpowiedniej ilości danych kolorów sznurka byłam zmuszona wcześniej go zakończyć. Ale to nic-przyda się i taka wielkość :) Aktualnie dywanik właściciela jeszcze nie znalazł, zatem zainteresowanych gorąco zapraszam! :)

Mam w planach zrobić jeszcze dywanik sznurkowy, prostokątny i może-dużą pufę kolorową w stylu, jakie mamy w saloniku włóczkowym Inspiracje, ale do tego musiałabym się jeszcze zaopatrzyć w worek bawełniany i wypełniacz. Na tą chwilę wpadlam w inne projekty szydełkowe, o których opowiem i pokażę efekty w przyszlych postach, zatem sznurek odkładam na później.

A teraz lecę do kuchni upiec coś pysznego, na nasze cotygodniowe spotkania dziewiarskie w saloniku Inspiracje. Te jutrzejsze będą wyjątkowe: świętojańsko-letnieod 19tej do...?  :) Relacja na pewno będzie na blogu. Zatem zapraszam!

:)

Kiedyś musiał być ten pierwszy raz...:)

No i wreszcie, po paru godzinach walki z komputerem i systemem jakoś (jeszcze nieudolnie pod względem grafiki) rozpoczęłam własny blog.
Już od dłuższego czasu taki miałam zamiar, aby dzielić się szerokiej społeczności moimi dziełami, przemyśleniami, zainteresowaniami, inspiracjami....

Około trzech lat temu zachwyciłam się sztuką dziewiarstwa. Zaczęłam kupować internetowo wartościowe wlóczki i porządną lekturę w krajach zachodnich. Internet pomógł mi również w nauce robienia na drutach i szydełkowaniu, bo nikt z rodziny tego mi nie przekazał. Byłam pod wielkim wrażeniem ile pięknych rzeczy można stworzyć z takich sobie motków wełny, alpaki, bawełny itd. Ogromny wybór tych mięciutkich kuleczek tym bardziej zmotywował mnie, aby stworzyć coś samemu dla siebie, ale też i dla innych..

W międzyczasie natknęłam się na książkę Sklep na Blossom Street i wtedy pojawiło się marzenie posiadania własnego sklepiku. Klimatycznego, przestronnego, gdzie można podotykać wszelkiego rodzaju włóczki, najlepiej o naturalnym składzie, przyklapnąć na kanapie, podziergać i porozmawiać z innymi równie zachwyconymi tą jakże nadal u nas w Polsce niedocenioną czynnością.

Z pomocą, wsparciem najbliższych i własnym uporem marzenie sie spełniło :) W mojej rodzinnej miejscowości powstał jedyny w swoim rodzaju Salon włóczki i rękodzielnictwa - Inspiracje, z którego jestem bardzo dumna i zapraszam Wszystkich :)

Na mój pierwszy wpis to chyba nie było tragicznie, prawda? :) Do kolejnego....
Gosia